Fast fashion en feminisme zouden deel moeten uitmaken van hetzelfde gesprek. Nee, we maken absoluut geen reclame voor de feministische slogans die zijn gedrukt op fast- fashion T-shirts die zijn gemaakt door onderbetaalde vrouwelijke werknemers. Laten we ons concentreren op de ongelijkheid die schuilgaat achter goedkope prijskaartjes.
Foto via projectcece.nl
Waarom is fast fashion een feministisch probleem?
Fast fashion is onmiskenbaar een feministisch probleem, omdat het een systeem is dat voornamelijk berust op de machteloosheid en uitbuiting van vrouwelijke kledingarbeiders in ontwikkelingslanden. 80% van de kledingarbeiders zijn namelijk jonge vrouwen tussen 18 en 25 jaar, die meestal 14 uur per dag werken … voor minder dan $ 3.
Merken van vrouwen, maar niet voor vrouwen.
Deze kledingarbeiders krijgen niet alleen weinig betaald, maar ontvangen meestal ook geen compensatie voor zwangerschaps- of ziekteverlof en voor overwerk. Dit betekent dat het voor hen onmogelijk is om financieel onafhankelijk te worden van mannen, aangezien ze nauwelijks genoeg verdienen om in de meest elementaire levensbehoeften te voorzien. Vrouwelijke werknemers in Bangladesh verdienen bijvoorbeeld het maandelijkse equivalent van € 62. Helaas omvat de dagelijkse realiteit van vrouwen die in fast fashion fabrieken werken ook slechte arbeidsomstandigheden, seksuele intimidatie en fysiek misbruik.
Foto via projectcece.nl
De behoefte aan transparantie
Sommige modemerken beweren dat ze een deel van de oplossing zijn, omdat ze banen creëren in ontwikkelingslanden. Het uitbesteden van kledingproductie zonder regelmatige controles is echter precies wat leidt tot moderne slavernij. Als vrouwen geen leefbaar loon verdienen, kunnen ze niet investeren in hun carrière, opleiding en gezin. Kortom, fast-fashion is een feministisch probleem, omdat het hen in een vicieuze cirkel houdt.
Een feministische benadering van mode vereist fatsoenlijke lonen, veilige werkomstandigheden, gezondheidszorg en een werkomgeving zonder seksuele intimidatie, loonverschillen tussen mannen en vrouwen en discriminatie. Om dit te laten gebeuren, hebben we merken nodig die verantwoordelijk worden gehouden voor de werkomstandigheden van de mensen die hun kleding maken en en transparant zijn over de volledige supply-chain … Lees verder
Door: Giada Nizzoli
Lees verder op bron: projectcece.nl
